म त एक यात्री हु

बिहानको घाम झै
जिन्दगीको शुरु हुन्छ
दिउँसोको तातो राप झै
जिन्दगीले दु:ख पाँउछ।
आकाशबाट बर्सेको झरी झै
आँखाबाट आसु झर्छ
यात्रा पुरा नहुँदै फेरि अर्को रात पर्छ।

हाँस्दा हाँस्दै हाँसो हराउछ
रुदा रुदै आँसु बिलाँउछ
यादै यादमा बर्सौ बित्छ
मुटुलाई सम्झनाको भारिले थिच्छ।

म त एक यात्रि हो आज मेरो यँहि घर हो
म त एक यात्रि हो
नयाँ माटोको बास्ना सुँघ्नु मेरो लागि ठुलो अबशर हो
म त एक यात्रि हो
कहिले मेरो यात्रा पुरा हुन्छ थाहा छैन
म त एक यात्रि हो
यहि संसारमा घुमिरहन्छु।
म त एक यात्रि हो
यहि संसारमा घुमिरहन्छु।


चेत बुढाथोकी

आकाशको पानी

बादल तड्पीरहेको छ
कसैको खोजिमा, कसैको रोजिमा
गड्याङ गुडुङ भड्कीरहेको छ
कसैलाई तड्पाउन, कसैलाई फकाउन।

बर्षा चलिराखेको छ
कसैलाई रुझाउन, कसैलाई भिजाउन
बादल दौडिराखेको छु
कसैलाई भेटाउन, कसैलाई भुल्न।

बादल तड्पीरहेको छ
यो मन भड्कीरहेको छ
आँसु बगिराखेको छु
मुटु दुखिराखेको छु
कसैको खोजिमा, कसैको रोजिमा।

चेत बुढाथोकी